تحلیل، یادداشت :: جشنواره فیلم فجر مشهد

وبگاه اطلاع رسانی رسمی بیست و یکمین

جشنواره فیلم فجر مشهد

۱۷ سال یار و همراه رسانه ای سینمادوستان خراسانی

نگاهی به موفقیت سینماگران خراسانی در ادوار گذشته جشنواره فیلم فجر | دست سینماگران مشهدی از گرفتن سیمرغ کوتاه ماند!

   ۴۵۶

چهل ویکمین دوره جشنواره فیلم فجر درحالی شامگاه ۲۲ بهمن به پایان رسید که دست سینماگران مشهدی از گرفتن سیمرغ کوتاه ماند. در این دوره ابراهیم اصغری، تهیه کننده فیلم «شماره ۱۰»، رضا نجاتی کارگردان «بعد از رفتن»، مهران احمدی، بازیگر «غریب»، و مسعود زارعیان، کارگردان مستند «غیرمسکونی»، به عنوان نمایندگان مشهد و خراسان در بخش‌های بهترین فیلم، بهترین فیلم اول، بهترین بازیگر مکمل مرد و بهترین مستند بلند نامزد دریافت جایزه شده بودند که حضور آن‌ها در میان نامزدها، توانایی هنرمندان مشهدی را نشان می‌دهد. سینماگران مشهدی همیشه در ادوار مختلف جشنواره حضوری فعال

نقدی تحلیلی بر «جشنواره فیلم فجر» و جای خالی «جایزه زیارت» در آن

   ۴۹۳

محمدجواد استادی - پژوهشگر مطالعات فرهنگی، سینما -  هنر  صنعت پیچیده‌ای است که با اتکا بر فرمول سرگرمی سازی نقشی بنیادین در تقویت گفتمانی و دگرگونی‌های فرهنگی جامعه‌های گوناگون ایفا می‌کند. نقطه قوت سینما به نسبت دیگر هنر‌ها در این است که امکان لمس و پیوند نزدیک‌تر حسی و عاطفی برای مخاطب را بیشتر فراهم می‌آورد و بر این بنیاد و با بهره بردن از شبکه‌ای رنگارنگ از هنر‌های گوناگون زمینه تبدیل شدن معانی و مفاهیم انتزاعی را به فرم‌های تأثیرگذار بر مخاطب فراهم می‌آورد. به همین دلیل است که یکی از برترین ابزار‌ها

یادداشت: همچنان در حسرت برپایی چراغ خاموش شده «پنجمین جشن سیمرغ سینمای خراسان» هستیم

   ۴۵۴

نخستین پست اینستاگرامی این دوره: تورق دفتر بیستمین #جشنواره_فیلم_فجر  مشهد را در چهل و یکمین ایستگاه فیلم فجر سراسری، به حول و قوه ی الهی در حالی آغاز می کنیم که همچنان در حسرت برپایی چراغ خاموش شده ی «پنجمین جشن سیمرغ سینمای خراسان» هستیم. در حالی هر ساله دل به برگزاری جشن سینمای پایتخت نشینان می دادیم که در سایه ی آن، مشق سیاست و درایت کنیم و نهال نوپای جشن سینمای بومی خود را آغاز... 

اما و اگر واگذاری طوق مسئولیت رسانه ای نوزدهمین جشنواره فیلم فجر بر گردن رسانه های استان

   ۳۳۱

امسال دست اندرکاران نوزدهمین جشنواره، بنا به «تدبیری زیرکانه» یا به لسان بهتر، «ذکاوتی مشکوک»، عملاً طوقی بر گردن رسانه های و روزنامه ها و خبرگزاری های استان گذاشتند تا به بهانه ی تقسیم کار و تهیه و بازتاب گزارش های رسانه ای اعم از صوتی، تصویری، متنی و فیلم، آنان سرگرم رقابتی درون سازمانی شده و از رسالت حقیقی خود در بازتاب واقعیت ها و مطالبات مردمی باز بمانند و تقریباً در این کار نیز موفق شدند.

یادداشت: یک حرکت خوب، باید آغازی خوبتر داشته باشد؛ واکاوی علل رای همیشه منفی مخاطبان جشنواره به ارزیابی عملکرد مسوولان ادوار

   ۴۹۹

صادقانه ها: یک حرکت خوب، باید آغازی خوبتر داشته باشد. بنابراین شروع «خوب» یک رویداد، باید همچون تداوم خوب آن، مهم قلمداد شود. نمی شود از یک رخدادی که شروعش بد آغاز می شود، توقع داشت در ادامه ی خوبش، مخاطبانش بویژه جوانان که از روحیه ی حساس و شکننده ای برخوردار هستند، خاصه اگر هنرمند یا هنردوست باشند، به آن اقبال و روی خوش نشان دهند. 

مروری بر تاریخچه ۱۹ دوره برگزاری جشنواره فیلم فجر در مشهد به قلم مریم جعفرزاده

   ۶۱۵
«مریم جعفرزاده» کارشناس حوزه فرهنگی ادوار مختلف برگزاری جشنواره فیلم فجر مشهد و از مدیران روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی است. وی در یادداشتی که به خبرگزاری شبستان داده، برپایی نوزده دوره از جشن سینمای انقلاب را به شرح ذیل مورد نقد و بررسی قرار داده است. نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر در مشهد به روزهای پایانی خود رسیده است، البته بسیاری از کارشناسان معتقدند به اکران همزمان آثار جشنواره فیلم فجر در مشهد نمی توان نام جشنواره نهاد، اما نوزده دوره آن با عنوان جشنواره فیلم فجر مشهد برگزار شد، دوره هایی که بعضا به شایستگی عنوان جشنواره را یدک کشیدند.

چرا نباید به برگزاری یک رویداد و اکران چند فیلم جشنواره فجر در مشهد دل خوش باشیم؟

   ۵۹۶

چرا نباید به برگزاری یک رویداد و اکران چند فیلم جشنواره فجر در مشهد دل خوش باشیم؟ مجید ادیبی - معاون سردبیر؛ نوزده سال از برگزاری جشنواره فیلم فجر در مشهد می‌گذرد. اگر به سال‌های گذشته و دغدغه اهالی رسانه برای پاگرفتن این رویداد در مشهد نگاه کنیم، احتمالا متوجه خون دل خوردن و تلاش بی وقفه اهالی رسانه در کنار سینماگران و فعالان این حوزه خواهیم شد؛ تلاش‌هایی که امروز ثمر داده و اکران فیلم‌های مهم‌ترین رویداد سینمایی کشور به بخشی از برنامه‌های مستمر سالانه حوزه فرهنگ در این شهر تبدیل شده است.

۱۰

   ۶۲۹

سلام دوستان، در گروه تلگرامی جشنواره یه دوستی یه پیامی گذاشته بود: فرق جشنواره فجر امسال با پارسال چیه؟ فعلا اینکه فرش قرمز رو حذف کردن، اسم کاخ جشنواره هم شده خانه جشنواره یه سری فیلمساز خوب هم فیلم هاشون رو به فجر ندادن یا نرسیدن... من این مطلب به ذهنم میرسه بچه ها که باهاتون در میون میذارم دوست دارم شما هم نظرتون رو بگید: از جشنواره ای که از ۴۰ سال پیش قرار بود از ابتدا مردمی باشه و مردمی هم به معنی تمام کلمه بمونه ولی متأسفانه سال به سال با فاصله گرفتن از مردم، تبدیل شد به یک جشنواره ی کاملا دولتی بی خاصیت، دیگه قطع امید کنید و امیدی به اصلاح و بالندگی و پویایی اش نداشته باشید ! اصلا از هر رخدادی که در دولت ردیف بودجه بگیره، قطع امید کنید! حتی جشنواره های دینی مانند

با حذف اختتامیه ی امسال جشنواره؛ معلوم شد متأسفانه گوش شنوایی نیست! کمک به سیل زدگان بهانه هست! مسئولان فرهنگی شهر و استان از مواجهه رودر رو با مطالبات مردمی و سوالات خبرنگاران نکته سنج می ترسند!

   ۹۲۴
نقد و تحلیل مدیر سایت به حذف دوباره ی مراسم اختتامیه جشنواره هفدهم و در حاشیه، ابراز سپاس به محبت تنی چند از مخاطبان فهیم و قدرشناس جشنواره: سلام و سپاس دوستان، ممنونم از ابراز محبت تون، کاری من به شخصه نکردم و زحمتهای اصلی به روی دوش ادمین های خوب و پرتلاشمون بود و کمترین سهم رو من داشتم، ولی هر کاری کردیم همه ، جز وظیفه چیز دیگه ای نبوده و اگر خدمتی انجام شده، اول و وسط و آخرش به خاطر حسن اعتمادی هست که تو این 14 سال شما مخاطبان خوب و قدرشناس جشنواره به نمایندگان مردمی خودتون داشتید که از این تریبون، صدای شما رو به گوش همه از جمله مسئولان برسونند که با حذف اختتامیه ی امسال معلوم شد متأسفانه گوش شنوایی نیست چون خود صرف برگزاری مراسم افتتاحیه و اختتامیه جای نگرانی برای آنان ندارد بلکه تشکیل اجتماعی از مخاطبان که در آن مجبور به پاسخگویی دو طرفه در مقابل دوربین ها و اهالی رسانه خواهند شد، برایشان جای نگرانی دارد و الا سناریوی نخ نمای اعلام برپایی مراسم افتتاحیه و اختتامیه هم امسال و هم سال گذشته و بعد اعلام کنسلی آن پارسال به یه بهانه و امسال به یه بهانه ی دیگه، هیچ توجیهی جز آن چه که گفته شد ندارد! حالا خودمونیم ها... یه سئوال ذهنم رو درگیر کرده خصوصا در پایان این دو سال جشنواره ی اخیر که مراسم اختتامیه به بهانه های غیر منطقی کنسل میشه، اونم این که برگزاری یه اختتامیه ی ساده مگه ترس داره؟ یعنی پاسخ به چند سئوال مردم و خبرنگاران، مگه اینقدر ترسناک و پرمخاطره هست که قید برگزاری یه مراسم جشن به این خوبی تو مشهد زده میشه؟!!! اگه ترس از چگونگی پاسخگویی به مطالبات مردمی هست که ما مستحق تر به ترسیدن بودیم چراکه نه یه سال و دوسال بلکه 14 سال از طریق سایت دو طرفه و 5 سال هم از طریق شبکه های اجتماعی تلگرام و واتس آپ و سامانه ی پاسخگویی کریپس (تیم پاسخگوی آنلاین در سایت) شبانه روزی بدون فیلتر و سانسور و.... یکسره پاسخگویی کردیم و با احتساب پارسال، بالای 20 هزار سئوال مردمی رو جواب دادیم و جالبه با این که ما مقصر هم نبودیم، خیلی وقتها به جای مسئولان جشنواره از مردم عذرخواهی هم کردیم مانند سالهای قبل که جدول اکران جشنواره همون روز اول ترکید!!!! (در نشست خبری همزمان با افتتاح پردیس سینمایی اطلس مشهد) ... خلاصه ی کلام این که دوستان... این مراسم نهایتا دو ساعت بود و هر طور هم برگزار بشه، بالاخره تموم میشه و تازه، کلی هم میشه مردم و خبرنگاران رو تو طرح سئوالات و مطالباتشون محدود کرد ، ولی تو این فضاهای در دسترس همگان ذیل فناوری های ارتباطات و اطلاعات، اینطوری نیست! باید همه چیز شفاف و سریع و پرنفوذ و سهل الوصول باشه و لذا اگه قرار به ترس و نگرانی باشه، ما باید بیشتر بترسیم که یه حرفی یه بزرگواری میزنه و همزمان صدها نفر میشنون که بعضی از این صدها نفر، مقامات اصلی شهر و استان و نمایندگان مجلس و... هستند که من خبر دارم دارند از طریق بستر اینترنت و این ابزارها، فضای جشنواره و فرهنگی استان و شهر رو رصد می کنن و همه ی نظرات و حرف ها رو می بینند و میخونن!!! نکته ی آخرم این که همیشه گله میکنند جوونهای این شهر که مشهد برای برگزاری مجالس عزاداری پیشقدمه و اصلاً مراسم جشنی در این شهر برگزار نمیشه و لذا مردم خصوصاً جوونها خصوصا دختران جوان، اصلاً سرزنده و شاداب و پرامید و نشاط نیستند ! .. خوب... مسئولان محترم فرهنگی استان و شهر... شماها که همیشه دنبال بهانه ی خوبی برای برگزاری مراسم جشنی در شهر هستید که مخالفتی هم از طرف بالادستی ها نمیشه، خب... آیا بهانه و دلیل بهتری از برپایی شاد مراسم جشن 41 مین سالگرد پیروزی انقلاب و سی و هشتمین جشن هنر سینمای انقلاب هست و بود؟!!! اونم تو کلان شهری که بعد از تهران، مردمش سینمارو ترین مردم ایران هستند!!! پس چرا به این راحتی این فرصت ارزشمند رو از دست دادید؟!!!

محمدی: جشنواره فیلم و شعر فجر تنها سهم مشهد از جشنواره‌های فرهنگی هنری فجر سال 97

   ۷۳۷
معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی بااشاره به برگزاری تنها دو جشنواره فیلم و شعر فجر در مشهد، گفت: در حال رایزنی هستیم تا بتوانیم حداقل جشنواره تئاتر فجر را سال آینده در مشهد داشته باشیم. محمد رضا محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در مشهد در خصوص میزبانی مشهد از جشنواره های فجر گفت: تاکنون ما میزبان جشنواره‌های فیلم و شعر بودیم و جشنواره دیگری هم امسال در مشهد برگزار نمی‌شود، اما در حال رایزنی هستیم تا بتوانیم حداقل جشنواره تئاتر فجر را سال آینده در مشهد داشته باشیم و اگر از لحاظ اعتبارات تامین شویم، جشنواره هنرهای تجسمی را هم در مشهد برگزار کنیم....

از نگاه رسانه ها، آتی نیوز: صندلی‌های خالی «۲۳ نفر» در سینما سیمرغ مشهد + حواشی

   ۹۰۱
سالن ۵ سینما سیمرغ مشهد ۴۱۵ ظرفیت دارد اما اکران فیلم «۲۳ نفر» نتوانست صندلی‌های خالی را پر کند، به طوری که تقریبا ۳۰ درصد صندلی‌ها خالی از تماشاگر بود. به گزارش آتی نیوز، فیلم «۲۳ نفر» به کارگردانی مهدی جعفری و تهیه کنندگی مجتبی فراورده ساخته شده است؛ این فیلم با بازی سعید آلبو عبادی، رضا نوری، مجید پتکی، حسین پودیده، عبدالحمید تقلبی و بیست و سه نفر نوجوان در سینما سیمرغ مشهد به اکران درآمد. فیلم روایت گروهی از رزمندگان نوجوان ایرانی است که در جریان جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۶۱ به اسارت نیروهای عراقی درآمدند. این گروه ...

آقایان مسوول؛ شما رو بخدا فقط یه امسالی رو نذارید همه چیز بیفته دقیقه نود؟! لااقل دبیرخانه جشنواره و ستاد اجرایی رو که میتونید از امروز که ۳۶ روز دیگه بیشتر فرصت ندارید، راه بندازید؟...

   ۸۴۱
سلام، یه فراغتی پیش اومد و نظرات مردمی پارسال و چند سال گذشته رو همینطور گذرا میخوندم و خیلی غصه و افسوس خوردم دیدم کوه مشکلات همه ساله جشنواره فیلم فجر مشهد، اصلا کوه نیست بلکه مثل یه پشمک، فقط حجیمه و دهن پرکن، در حالیکه عاملش فقط دو سه عامل کوچیکه که چون همه ساله داره ازش غفلت میشه، لذا مثل خوره و یه اپیدمی، هرسال افتاده به جون جشنواره و هی تکرار و تکرار میشه و سال بعد هم دقیقاً همون ایرادات در کمال تعجب، باز عیناً اتفاق افتاده و می افته! معلوم میشه کسی تا حالا به این فکر نیفتاده که چکار کنیم که این اشکالات، لااقل سال بعدش دیگه تکرار نشه، خصوصاً امسال که دیگه اصلأ نباید تکرار بشه، چون امسال، جشن سالانه سینمای ایران همزمان شده با جشن های چهل سالگی انقلاب و هر تصمیم اشتباه چه از سوی مسوولان جشنواره در تهران و چه از سوی مسوولان مشهد، خدای ناکرده اثرات و ضربات سویی به اعتبار جشنواره وارد میکنه، حتی روی سایر شهرستان های دیگه و مشهد هم که ده دارقوزآباد نیست که داستان قالیشویی هسته ای اش دو روزه از ذهن مردم پاک بشه، آنقدر مهمه که تو افکار عمومی کل مردم ایران و بلکه مجاوران و زوار داخلی و خارجی امام رضا علیه السلام هم بازتاب پیدا میکنه! خلاصه این که آقایان مسوول؛ پارسال که هرجور بود، ناپلئونی بخیر گذشت، اما کاری کنید تا امسال این جشن مهم سینمای ایران به کام سینماروترین مردم ایران بعد تهرانی ها تلخ و زهر نشه! مضافا؛ اینقدر که تعداد صندلی‌های سینما تو این چندساله اخیر تو مشهد زیاد شده، باور کنید با این گرونیها و گرفتاریها، چندان صندلی نشین قسم خورده ای بهش اضافه نشده و اگه همین اندک سرمایه اجتماعی ارزشمند و جونهای مشتاق فعلی سینما هم با سینماداران و تهیه کنندگان سینما و پایتخت نشینان و در کل جشنواره و تهرانی ها قهر کنند، دیگه نمیشه به این راحتی ها آشتیشون داد و اونوقت کلی بلیت اونم با قیمت مشابه تهران رو دستتون میمونه و شما میمونید و صندلی‌های خالی سینماها و دوربین های محزون و در کل، آبروی مشهد و مشهدیها میره، لذا شما رو بخدا فقط یه امسال، فقط یه امسالی رو نذارید همه چیز بیفته دقیقه نود؟! لااقل دبیرخانه جشنواره و ستاد اجرایی رو که میتونید از امروز که ۳۶ روز دیگه بیشتر فرصت ندارید، راه بندازید؟! جالبه که تمام این مشکلات تکراری همه ساله، فقط حول و حوش سه محور مهم می‌چرخه: که اتفاقاً حرف اول همه شون هم قافه: قلب (یا همان نگاه) و قلم و قدم! اسامی علمی و حالایی اش میشه: نگرش، راهبرد و راهکار، باور کنید چهارمی نداره! ۱. ساده شده نگرش (سیستمی) میشه همون شعر معروف سهراب سپهری که: چشم ها را باید شست و جور دیگه ای باید دید! خواهشاً قلبا اعتماد به نفس داشته باشید و باور قلبی و قوی، اینکه شما نماینده مردم کلانشهر مشهد و به قول رییس جمهور پیشانی نظام اید، نه نماینده یک قصبه و شهر کوچک! یعنی چی که باید دست روی دست بگذاریم چون هنوز بخشنامه و دستورالعملی از تهران برای مشهد نیومده؟! به قول گوینده اون نظر مردمی، تا کی دست به عصا و چشم به عطا؟! اگه باور کنید که مشهد، یعنی تهران دوم، پس مشکل نگرش خودبه‌خود حل میشه، اگه ارشاد مشهد به هر رأی تبعیض آمیز و تحقیر گونه و ظالمانه پایتخت نشینان نه نگه و چشم ببنده و ارشاد استان مظلوم و محبوبی چون سیستان و بلوچستان هم همچنین، پس چه فرقی بین کلان شهری که بیشترین صندلی های سینما رو بعد تهران داره با سیستان و بلوچستان نجیب و صبوری که هنوز بخاری مدارس غیرانتفاعی اش نفتیه تا چه برسه به صندلی های سینما اونم با صدای کیفیت دالبی!!! به قول اون نظر مردمی که تو سایتتون هست، برای چی معاون محترم هنری و دبیر محترم جشنواره، جسارتا در مشهد موندید؟ لطفاً بلند شید برید تهران و مطالبات بحق مردم مشهد رو حتی به نمایندگی شهرهای دیگه کشور، سر مسوولان جشنواره تهران فریاد بزنید، حتی گروهی برید با مسوولان هم پایه و همطرازان خود در استانهای دیگه به تهران و بگید چرا همیشه آخرین و گمنام ترین مسوولی که در دبیرخانه، سمت اجرایی میگیره، مسوول بخش استانهای جشنواره هست؟ چرا بعد ۳۷ سال، آنقدر نسبت به شهرستانها گستاخ شدید که منوی استانها رو از سی و ششمین دوره دیگه کلا از سایت جشنواره حذف کردید و هنوزم تو سایت رسمی جشنواره جاش خالیه؟! چطور شهرستانیها پولشون خوبه و خودشون بد؟ چطور آمار استقبال شهرستانی‌ها از همین فیلمهای نه چندان فاخرتون، چشمتون رو پر می‌کنه، اما احترام و تکریمشون به دست و زبونتون نمیاد؟! شما رو بخدا برید و به برخوردهای تحقیرآمیز پایتخت نشینان اونم یکبار برای همیشه اعتراض کنید و بلکه تهدید که یعنی چی بعضی پرروهای منتسب، گستاخانه در گوش و کنار با نشریات زرد مصاحبه می کنند که این جشنواره اصلأ متعلق به تهرانه و اساسأ به شهرستانی‌ها مربوط نیست و بیخود متوقع اند که مثلا جشنواره بیاد تو شهرشون تا چه برسه به اینکه تمام فیلمها بخواد بیاد و اکران بشه و بعد هم با پررویی مثال میارن مگه جشنواره کن و ونیز و برلین و... تو شهرهای دیگه اروپا نشون داده میشه که ما هم چنین کنیم؟!!! خوب، اولاً به شتر گفتند چرا گردنت کجه؟ گفت که کجام راسته؟! شما اول بگید کدوم کارتون رو میشه با این جشنواره های معتبر و جهانی مقایسه کرد تا بعد نوبت ما بشه! دوماً اگه قراره آخرین میخ رو هم به تابوت پسرفت جشنواره بکوبید، پس شجاعت اعتراف داشته باشید، همچنان که عنوان بین المللی رو به راحتی از دست دادید، عنوان ملی رو هم خط بزنید و خیالمون رو هم راحت و بعدش روراست به مردم بگید از جشنواره سی و هفتم به بعد، اسم جشنواره هست: جشنواره فیلم فجر تهران!!!! یعنی اینکه کل این جشنواره واس ماس!!! کما اینکه مخاطبان فهیم مشهدی پارسال، با رأی قاطع در یک نظرسنجی دو گزینه ای، ده روزه تصویب کردند که از این پس، اسم این جشنواره ملی رو تا تغیبر این رویه تبعیض آمیز پایتخت نشینان، بخوانند «جشنواره فیلم فجر تهران» که دیدید چنین هم کردند و گوگل هم، یکساله این تغییر رو پذیرفته و ایندکس کرده، پس راست و حسینی بگید تا ما مخاطبان مشهدی جشنواره هم تکلیف خودمون رو بدونیم! شهرستانی ها جسارتا نه چلاقند و نه نامرد، اگر از فردایش مثلاً «جشنواره استانی فیلم فجر خراسان و اصفهان و شیراز و تبریز و...» رو استارت نزنند! هرچند که اکثریت همین پایتخت نشینان سینماجو، خود شهرستانی زاده اند! ۲. مثال «قلم» یا همان «راهبرد» و استراتژی هم میشه برنامه های خلاقانه، منعطف و دانش بنیان و مهارت محورتون که در سایه توجه به تجارب گذشته خودتون، همفکری ها و هم افزایی اندیشه ها و آراء دیگر مسوولان استان و شهر، نمایندگان و کارشناسان فرهنگی و هنری و سینمایی و مدیران پیش کسوت و سینماداران و دانشجویان و دانش آموزان و اهالی دلسوز رسانه و توجه به نظرات مردمی و...، به راحتی تصمیم سازی و تصمیم گیری میشه، به شرطی که عالمانه تصمیم بگیرید و قاطعانه پاش بایستید! ۳. قدم و «راهکار» هم که دیگه خیلی واضحه! اگه نگرشتون سیستمی باشه (ساده اش یعنی منطبق با قوانین آفرینش خصوصا ریاضیات، اینکه دو ضربدر دو میشه چهار و نه شش! یعنی کاری کنید جشنواره ای که ۱۵ دوره سابقه داره، همون ساعت اول و روز اول، جدول اکران فیلمهاش نره یهو روی هوا، یا اینکه اون کانال تلگرامی مورد حمایت و نورچشمی کم فروغ با عمر فقط ۱۰ تا ۱۵ روز جشنواره رو توبیخ کنید تا یه نظرسنجی خنده داری نذاره با این پرسش که عملکرد مسوولان جشنواره چهاردهم چطور بود؟ بعد در کمال تعجب فقط سه گزینه عالی، خوب، و متوسط داشته باشه و اصلا گزینه ای به نام «بد» یا ضعیف وجود نداشته باشه!!!!) و اگه راهبردتون هم دانش بنیان و مهارت محور، پس باید راهکارهاتون هم فراگیر، پرنفوذ، کم هزینه و سریع و از همه مهمتر کریمانه و از همه و همه مهمتر، قابل مونیتورینگ کردن و ارزیابی در لحظه باشه که این همه مزایا فقط در «فناوری های نوین بویژه فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی» متجمع هست! پس هیچ راهکاری رو انتخاب نکنید مگر اینکه بتوان در اشل حداکثری ‌‌واگن اون رو سوار بر ریل قطار فناوری های نوین خصوصاً ارتباطی کرد! و اما مثالها: میشه برای هر سه محور، دهها مثال زد که من فقط مهمترهاشو میگم: مثلا هر سال مشکل دیر تعیین کردن مسوولان کمیته های ستاد اجرایی و در نتیجه دیر شروع کردن هماهنگی ها رو داشتید و اصطلاحا همه کارها افتاده دقیقه نود و خواستید هول هولکی و شلاقی کارها رو سر و سامون بدید! خوب، بابا، عقل سالم میگه از همین الان که ۳۶ روز به افتتاح جشنواره در مشهد مونده، لااقل دبیرخانه و مسوولان کمیته های ستاد اجرایی جشنواره رو سریعتر راه بندازید تا همین هماهنگی های اصلی و اساسی اما اولیه رو از همین امروز شروع کنه که تازه همین الانش دیره! مثلاً رایزنی و گفتگو با مسوولان ارشد و استانی جشنواره در دبیرخانه تهران الان خیلی مهمه تا نماینده خراسان رضوی، اولین نفری باشه که برنامه های استانی رو متوجه بشه تا اگر مثل پارسال ایراد درشتی داره، زودتر دربیاد و فرصت اصلاحش باشه (مثل اتفاق خنده دار الزام به خرید فله ای بلیت فیلمها در دو دسته الف و ب اونم با القاب دهن پرکنی مانند چشم انداز سینمای ایران و ... و اینکه نمیشه سوا کنید و...، بابا مگه میوه فروشیه که از یک کنار و درهم باید خرید کنیم؟) یا اصلا دبیر جشنواره مشهد رو از همین الان معلوم کنید و جانشینش رو تا رییس و مرئوس در اظهار نظرات و اطلاع رسانی ها معلوم بشه، خصوصا وقت بحران‌ها، تا مثل پارسال، سه مقام مسوول ارشد، سه مصاحبه جورواجور نکنند تا خبرنگار خبرگزاری فارس مشهد مجبور بشه برای دفاع از خبرش که قویا توسط ارشاد استان تکذیب شد، فایل صوتی مصاحبه تلفنی رو تو خبرگزاری اش منتشر کنه!! یا از همه مهمتر از همین الان کشکول گدایی رو بردارید و بی تعارف برید سراغ استانداری که نداریم یا آقای شهردار یا شورای اسلامی شهر یا نمایندگان مردم در مجلس گل و بلبل همیشه به به گو و احسنت نمیخوام!، بالاخره آقای دببر استانی جشنواره کاری کنه تا هنوز شتر پرداخت حق پخش تهیه کنندگان سینما جلوی در دبیرخانه مشهد نخوابیده، پوله جور باشه، حالا تأمین بودجه تبلیغات و بلیت هواپیما و اسکان هتل میهمانان پیش کش!!! یا چه اشکالی داره اصلا از همین الان دنبال پیدا کردن یه اسپانسر باشید تا مثل پارسال، ارشاد استان آش نخورده و دهن سوخته نشه که دیدید یه بدسلیقگی در خوان اول جشنواره پارسال، چه قشقلقی راه انداخت جوری که علاوه بر ایجاد بحران در نشست مطبوعاتی و بهم خوردن جلسه خبری اول، باعث شد هم اعتماد اهالی رسانه خدشه دار بشه و هم شائبه نورچشمی بودن پردیس سینمایی اطلس و شایعه ناروای چرب کردن سبیل ارشاد استان توسط لابی قدرتمند برادر آقای بیژن امکانیان هنرپیشه سرشناس و ادعای دست های پشت پرده جناب سرتیپی پیش بیاد، تازه، تعیینش به عنوان کاخ جشنواره و زورش برای پیش فروش بلیت همه فیلم های تاپ جشنواره هم به این شائبه ها دامن زد و افزود! یا اینکه مارادوناها رو ول کنه و بره سراغ مشتاقان مصاحبه های بهم ریزاننده خصوصا آقای موسوی عزیز که اتفاقاً خراسانی هم هست و عضو شورای عالی تهیه کنندگان سینما در تهران و قسم جلاله اش بده تا یه امسالی به خاطر روح بلند همشهریش شیخ احمد جامی بزرگ هم که شده، بی خیال مصاحبه بشه اونم مثل مصاحبه عجیب و دقیقه نودی پارسال، که خون به دل همه شهرستانی‌ها کرد و اونا رو دق داد و از آخر هم حرفش به کرسی ننشست و فقط همه چیز رو بهم ریخت!!!! یا همین آقای دبیر جشنواره مشهد مثلا بروند با سینماداران مشهدی جلسه بگذارند تا نظرات اونا رو هم بپرسند و از تجربیاتشون هم استفاده کنند تا تعداد سینماها معلوم بشه و هماهنگی های درون سازمانی و مثلا تعیین کاخ جشنواره و... صورت بگیره خصوصاً امسال که علاوه بر پردیس اطلس، پردیس گلشن و پردیس ویلاژتوریست هم اضافه شدند، تا باز مثل پارسال, پردیس هویزه قهر نکنه که تو کل کشور خبرش صدا کرد و فقط کم مونده بود بی بی سی خبرش رو بزنه و آبروی مشهدیها بره! یا مثلا سینما سیمرغ متوقع و گلایه مند بشه که به ما قول دادند و کلی هزینه کردیم ولی دقیقه نود گفتند شما حذف و اطلس بیاد جاتون! یا به فکر رفع ایراد همیشگی اطلاعرسانی بموقع باشه که مثل پارسال همون روز اول اگه کل جدول اکران رفت رو هوا، لااقل یه مرجعی باشه که جدول اکران کلی رو سریعا اصلاح و منتشر کنه و جوری نشه که مثل پارسال، بگند جدول اصلی و منتشره تو سایت رسمی جشنواره و سایت ارشاد و روزنامه و سایتها رو رها کنید و اول، ببینید هر سینما چی آگهی کرده، بعد همون رو عمل کنید!!!، اتفاقی که حتی تو ۱۴ دوره گذشته و در بدترین و ضعیف تربن مدیریت ها هم چنین اتفاق عجیب و نادری نیفتاده بود!!! همچنین است موضوع فروش اینترنتی بلیت یا گیشه و سایتش و قیمت و گرانی چند سال اخیر بلیتها و تخفیفات و اکران های ویژه برای دانشجویان و اهالی رسانه و بحث جلسات نقد و بررسی فیلم ها و کارگاه های جانبی و مراسم افتتاحیه و اختتامیه و دعوت از چهره های مشهور سینمایی و بازیگران و عوامل فیلمها و رایگان بودن یا نبودن اکران فیلم‌های سیمرغ سینمای خراسان و اکران فیلم‌های انیمیشن ویژه کودکان و دانش آموزان و داستان بهره برداری از سینمای بلااستفاده شهید اصغرزاده پارک ملت و توزیع نظرسنجی‌های تخصصی در مورد فیلمها از مردم و چاپ نشریه خبری روزانه و تبلیغات محیطی و ستاد خبری و اطلاع رسانی و پای کار اومدن همه رسانه ها و روزنامه ها و امثالهم.... خلاصه کلام اینکه ستاد خبری محترم! زمانی سراغ مسوولان استانی و شهری و .... نرید که این قطار جشنواره شانزدهم دیگه به هر بدبختی ای بوده دیر یا زود، بی پول یا کم پول، بالاخره راه افتاده و خوب، اون موقع همه ژست حامی سینه چاک مخاطبان هنر متعالی هفتم رو می‌گیرند و بر ضرورت توجه افلاک و احلام نسبت به مطالبات بحق مردم مشهد بویژه جوانان تاکیدها می کنند که جز ضد تبلیغ و عصبانی تر کردن مردم، سود دیگری نداره، بلکه الان وقتشه تا به سراغ همان مقامات مسوول و بعضاً مشتاق مصاحبه و دیده شدن بروید و همان وعده ها و بایدهای اونا رو همین الان مطالبه کنید و لاغیر! یعنی همین امروز که سی و شش روز تا آغاز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر تهران باقی مانده نه فردا که فردا دیر است! خود دانید...